Hatice ALTUNAY " KÖZDE KAHVELİ AKŞAMLARI ANDIM."

                       KÖZDE KAHVELİ AKŞAMLARI ANDIM.

     Beni yetiştiren ,Atatürk Türkiyesi’nin bilge kadını anneannemin ölüm yıl dönümlerinde burnuma gelir közde kahve kokuları.Onun güçlü ve yorgun bedenini toprakla buluşturduğum gündü 8 Mart.

    Çocukluğumun kaçamaklarında ona sığındığım,gençliğimin ilk filizlerinde biricik rehberimdi anneannem. Onun elinden közde kahve içmedim asla çocuklara,içirilmezdi  eve gelen konuklara,komşulara, güngörmüşlüğü bedenine yansıyanlara aitti közde kahve.Onun elinden içtiğimiz bezeli un çorbaları,üzerine bolca sıktığımız kızıl eşi(turunç),tarhana çorbaları burnumda tütüyor,derler ya her kadının elinin hüneri başkadır.Onu özlediğim zaman bezeli un çorbası yaptım onun elleri gibisi yoktu ;yine de beni kandırdı diyebilirim.

      Anneannemin çıngı atan kütüklerin arasına közde kahve yaptığı yılları anımsadım  da…Közde kahvenin buğusu genzimi yaktı. Çocukken bize asla (ağzınız kararır diyerek)yapılmayan kahve üniversite yıllarımda üzerinde buğusuyla ,köpüğü ile sohbetlerimizle keyiflice içilmişti.

       Bugün onun ruhuna değsin diye Türk kahvesi aldım. Bir zamanlar gözde olan öğrencimdi şimdi görev yaptığım okulumda İngilizce öğretmeni birlikte omuzdaşız birbirimize.Onun güzel ellerine bıraktım kahveleri.Elektrikli kahve makinesiyle az şekerli, orta şekerli kahveler yaptı sağ olsun okulumuzun çalışanı. Bol köpüklü kahvelerimizi içtik yanında çikolatalarımızı yedik.Fallar geniş zaman yolcusuydu derslerimize dağıldık.

        Evrende hepimiz bir hiçtik diye cümleye başladım Diyalektik yaşamda bir kibrit çöpüydü kadın,yakılacak ya da yakacak olan. Suya düşerse sürüklenip gidecek bir kibrit çöpü.Diyalektik yaşamda ölümü soran mı sorgulayan mıydı kadın?

        Sönmüş yıldızlar mı sönmeye yüz tutmuş yıldızlar mı? Yoksa bir taşımlık közde kahve miydi çevresine buğusu ve kokusu yayılan kadın mıydı?

         Sevgili okurum, şarkılardan fal tuttum bugün hiçbir kadın ölmesin, öldürülmesin ülkemde. Yarın da ölmesin ,öldürülmesin. Buluşlarda ,başarılarda anılsın adı. Adı var olsun kadının ülkemde. Ben göremesem de,bizim kuşak göremese de gelecek kuşak görsün ben de toprağın altından bir taşımlık kahve umuduyla çiçekleneyim hiç olmazsa…

                                                                                                                               KHA-Hatice  ALTUNAY