Şulenur Karadağ "Anne".

Anne bana bırakıp giden ayrılığı sen degilmisin. 
Anne gülüşü sen bakışı sen diyorlar.

Anne yoruldum artık aldığım nefesten bile.
Anne sar şu yaralar imi herkes kanatıyor.
Yoruldum anne çok yoruldum.
Kabuk tutacakken yaralarım tam tuz 

basmışken.
Nasılda acımadan koparıyorlar.
Bak anne gülüşü ay derlerdi şimdi solmus diyorlar.
Ben kime ne yaptırımda sol yanıma kurşunlar sıkılıyor.
Anne etimi kemiğimden koparıyorlar.
Sen bana güçlü ol sus dedikçe bunlar yağmur gibi gözlerime 

çöküyor. 
Yoruldum anne yoruldum.


Şulenur Karadağ KHA